Een historische dag! Neen,
niet omdat we er nog een kleinkindje bij hebben. Ook niet omdat we onze gouden
bruiloft vieren (bijlange niet). Maar wel om twee redenen.
Ten eerste : Snow Goose verliet
vandaag vijf jaar geleden, op 12 mei 2012, onder massale belangstelling bij prachtig
weer haar thuishaven Blankenberge. Omhelzingen van familie met tranen in de
ogen, schouderklopjes van vrienden die zo hoopten het afscheid te verzachten
(maar daar natuurlijk niet in slaagden), zoenen van zo velen die nog dagenlang
bleven plakken, handengeschud tot we er kramp van kregen, cadeautjes die ons
maanden later nog herinnerden aan haar schenkers (drank uitgezonderd want die
ging zo lang niet mee), wensen die ons voorzichtig ingefluisterd werden
groeiden zeer vlug uit tot gebrul met laatste goede raad, en dan ten slotte
voer Snow Goose hevig stampend op de inkomende golven de haven uit,
feestvlaggen werden opgeborgen, zeilen gehesen, de boeg draaide naar het westen
en… het besef was er plots.
Dit was het dan. We zijn
vertrokken. Een droom werd werkelijkheid!
Vijf jaar zwierven we rond
op de Middellandse Zee. Ons vragen naar onze mooiste herinnering is een
geseling voor ons geheugen want er zijn zoveel onvergetelijke plaatsen en
momenten. Tijdens onze zeiltochten was en blijft de ontmoeting met dolfijnen nog
steeds spectaculair. De sierlijkheid en gratie waarmee deze kunstenaars der zee
voor, onder en naast onze boeg zwemmen blijft verbazen. Alsof ze spelen en
vragen om aangeraakt te worden. Prachtig!
Een greep uit onze mooiste
herinneringen met de grond onder onze voeten:
In Portugal: ons bezoek
aan het sprookjespaleis van Sintra
In Spanje: een dagje skiën
in de Sierra Nevada; ons bezoek aan de driehoek Sevilla, Cordoba, Granada; de
Semana Santa in Malaga en Cartagena
In Frankrijk: het vuurwerk
op quatorze juillet in Marseille
In Italië: onze rondrit in
Toscane en bezoek aan Rome.
In Griekenland: de
ontelbare idyllische ankerbaaien; ons bezoek aan de spectaculair gelegen
kloosters van Meteora; onze doorvaart door het Korintisch kanaal.
In Turkije: onze rondrit
en wandelingen door het adembenemend landschap van Cappadocië en ons
stadsbezoek aan Istanbul.
Tel daarbij de vele nieuwe
vriendschappen met andere Belgen, Nederlanders, Fransen, Engelsen, Duitsers,
Finnen, Zweden, Portugezen, Amerikanen, Canadezen, …
Kortom ons verblijf op
Snow Goose in de Middellandse Zee was prachtig, maar het zeilen op zich viel
niet altijd mee: te veel wind of geen wind, wind uit de verkeerde richting, of
moeilijke zeegang. Misschien moeten we andere oorden opzoeken…
Of misschien ook niet want
het leven is hier zo goedkoop, de stad Cartagena is een mooie bruisende stad
die beschikt over een rijk cultureel leven, de haven van Cartagena is betaalbaar
voor ons budget, de Spaanse administratie is voor ons verwaarloosbaar, vluchten
naar België en dus ons contact met het thuisfront zijn spotgoedkoop en het
klimaat is bijna tropisch te noemen. Zo werden wij geconfronteerd met een
zeilers waarheid : hoe langer ter plaatse, hoe moeilijker het afscheid…
De tweede reden was dus
een moeilijke beslissing: Snow Goose verlaat straks Cartagena en zet de komende
maanden koers naar de Atlantische Oceaan! Het plan is om via Gibraltar en/of
Portugal ofwel rechtstreeks ofwel via mythische namen als Casablanca, Tangers
en Agadir in Marokko naar de Canarische eilanden te zeilen. Eens daar
aangekomen zouden we graag de eilanden al zeilend verkennen om dan later dit
jaar te beslissen wat de volgende stap van onze reis zal worden. Maar hou er
wel rekening mee dat wij impulsief zijn en dat plannen kunnen wijzigen ….
Hasta luego !
