Meer dan een half jaar nà vertrek kan je een filmpje zien hoe Snow Goose de haven van Blankenberge uitvaart. Met dank aan Bob Maertens van VNZ.
Klik op “Vertrek van Snow Goose uit Blankenberge” om dit filmpje te zien.
Op elk artikel kunnen jullie reageren door onder het artikel op "reacties" te klikken...
Meer dan een half jaar nà vertrek kan je een filmpje zien hoe Snow Goose de haven van Blankenberge uitvaart. Met dank aan Bob Maertens van VNZ.
Klik op “Vertrek van Snow Goose uit Blankenberge” om dit filmpje te zien.
Oef, eindelijk enkele lege minuten gevonden om een aantal lijntjes voor jullie neer te pennen.
Om te beginnen willen wij iedereen bedanken die ons zaterdag onder een stralende hemel een ONVERGETELIJK afscheid bezorgden. Zo’n massa mensen hadden wij nooit verwacht. Pontons die onder water liepen, klikkende en flitsende fototoestellen, vlaggen en wimpels rondom, getoeter, zwaaiende en roepende vrienden, handgeklap bij het verlaten van de steiger, gejuich langs beide zijden van de havengeul, rennende fotografen naar het einde van de pier, escorterende boten met toffe gasten aan boord, begeleiding tot buiten de koppen onder het al ziende oog van onze havenmeester en zijn knechten, gewoon … prachtig !!! Dank hiervoor !!!
Tot zover het tastbare, het waarneembare. Het emotionele is een ander verhaal…
Natuurlijk vloeiden er tranen. Afscheid nemen is nooit prettig en hoort bij het moment en is daardoor zéér intens. Triestig omdat we misschien wel voor een héél lange tijd familie en vrienden zullen moeten missen. We wensten dat het anders kon. Schrik om de genomen keuze. Zal dit wel goed komen ? Zijn we niet te egoïstisch in onze plannen ? Hebben we aan alles gedacht ? Enzovoort, enzovoort… Maar we waren terzelfder tijd ook blij omdat een droom in vervulling ging. Jàren hebben we hier naar toe geleefd en die zaterdag, dat moment om 17u gooiden we effectief de trossen los om de wereld te gaan verkennen. Tijdens onze afvaart hebben we ook onmerkbaar de wekenlange stress achtergelaten op de pontons. Een overvloed aan emoties dus samengebundeld in een herinnering die wij nooit zullen vergeten! Dank aan de vnz : vanaf nu zijn wij niet alleen Vrije Noordzee Zeilers, maar ook Vrije Wereld Zeilers !
Nà een rustige zeiltocht naar Oostende werden wij opgewacht door een kleine schare vrouwelijke fans en mijn jongste broer, die onmiddellijk begrepen dat er moest gewerkt worden aan een oplossing voor de enorme voorraad cava en champagne J. Die avond hebben wij waarschijnlijk voor de laatste keer echte Belgische frieten binnengespeeld…
Zondag stond in het teken van onze familie en voornamelijk om onze moeders nog eens in de bloemetjes te zetten tijdens een etentje. Afscheid nemen van onze kinderen en ouders viel ons zwaar, zowel voor hen als voor ons. ’ s Avonds werden de tranen weggespoeld met liters bubbels…
Maandag trotseerden wij dan een felle wind alsook een sterke stroming recht op de neus, om nà een kleine 2 uur Nieuwpoort te bereiken om daar nog even uit het water te gaan bij Ship Support voor een kleine herstelling. Gelukkig hebben we vrienden die net nu op vakantie zijn in Nieuwpoort en konden we van hun gastvrijheid genieten. Nachtelijk ladderkruipen om ergens achter een container pipi te gaan doen, werd ons bespaard. Hun auto werd ook nog eens geleend om nog ’t een en ’t ander op te gaan halen. Waarvoor onze eeuwige dank Boel en Beest!
Nu ik dit schrijf zijn we woensdagavond en ligt de Snow Goose rustig te dobberen in de Wsklum te Nieuwpoort. De water- en dieseltanks zijn vol. Het weer en de te varen route bekeken en uitgetekend. Neem het van ons aan : Snow Goose verlaat morgen België. Op naar Brighton (Engeland) !
Wanneer jullie deze zomer de koffers pakken om ergens op een zuiders strand tweede graads brandwonden op te lopen, of van hut naar hut rond te trekken in eindeloos lijkende bergketens, en die laatste werkdag er plots van alles moet gebeuren, waarbij het lijkt alsof die dag gewoonweg te weinig uren bevat, en woorden als hectisch, spannend en nieuw gevloek uitgevonden wordt, wel… adem dan eens diep in en bedenk dat, zonder afbreuk te doen aan de belangrijkheid, een (uitgestippelde) reis voor geen meter de vergelijking kan doorstaan met de voorbereiding of het werkelijk vertrekken voor een reis om de wereld! En al is het inderdaad juist te stellen dat de voorbereiding van zoiets reeds deel uitmaakt van het volbrengen van een droom en dus deel van de reis is, toch wordt het stilletjes aan tijd dat we vertrekken. Er komt gewoonweg zó veel bij kijken dat we happen naar adem. Maar … moeilijk gaat uiteraard ook. Zo hebben we maandag 30 april ons huis verlaten waar we 13 jaar lang gewoond hebben (slik). Een huzarenstukje om al je hebben en houden uit een huis waar we ooit met zeven leefden, te proppen in een scheepje van zo’n 14 meter. Meubels werden uiteraard verdeeld, meegegeven met de kringwinkel of gewoon naar het containerpark gebracht. Inboedel staat of ligt nu in de kasten van onze kinderen, familie en bij vrienden. Veel werd ook te koop aangeboden via tweedehands.be. Maar uiteindelijk is het ons gelukt om zelfs onze huisbaas tevreden te stellen zodat wij vanaf 1 mei effectief aan boord van Snow Goose leven.
Vrijdagavond konden we dan eindelijk wat stoom aflaten : onze zeilclub VNZ had een receptie met speeches, geschenken en vooral free drinks op touw gezet in De Sloepe met nadien nog een maaltijd voor de hongerigen. Op enkele habitués na waren we de laatste om naar huis, sorry – naar ons schip – te vertrekken. Dank aan de VNZ ! We zullen ons uiterste best doen om waardige ambassadeurs te zijn.
Zaterdag bleek dan terug een volle agenda te bevatten : werken aan teak-dek, interview geven aan een reporter van Het Nieuwsblad (wij waren geen vragende partij, en intussen is ook HLN komen aankloppen), ontvangst aan boord van 20 (!) meisjes van de Oostkampse volleybalclub die de kampioenentitel behaald hadden, en uiteindelijk ’s avonds een rustig etentje met vrienden, afgesloten met een semi-artisanaal bereidde Irish Coffee . Meer moet dat niet zijn….
Als alles dus verloopt zoals gepland zullen de pintjes en cola op onze steiger in de oude haven klaarstaan op zaterdag 12 mei vanaf 15u. Rond 17u toeteren we dan de haven uit, linksaf (of in zeiltermen – bakboord uit), richting Oostende. Nu nog hopen dat Jupiter in een zonnige bui is…
PS Onlangs werd ons gsm nummer gewijzigd. Alle recentste info om ons te bereiken kan je steeds terugvinden op de site www.snow-goose.be onder “contact”.
Hallo,
Sonja en ikzelf hebben zopas beslist ons vertrek met 1 week uit te stellen ! Voor de snelle lezers onder ons : ons geplande vertrek van 5 mei 2012 gaat dus NIET door en wordt verschoven naar zaterdag 12 mei 2012 rond 17u !
Het vele voorbereidingswerk, technische problemen, organisatorische redenen, werken nog in uitvoering, en niet in het minst het tegenvallende weer, liggen aan de basis van onze beslissing. We hopen langs deze weg jullie tijdig te hebben verwittigd van deze wijzigende plannen.
Voor de vnz leden : de geplande receptie van vrijdagavond 4 mei 2012 gaat wel door. Deze datum blijft dus behouden !!!
Mogen wij op enig begrip rekenen voor de genomen beslissing daar wij van mening zijn dat een degelijke voorbereiding minstens even belangrijk is als de reis op zich.
Sonja en Nico
a/b Snow Goose
We hebben nu heel veel aan ons hoofd, en soms wordt de spanning groot, om niet te zeggen: staan we onder serieuze stress en op ontploffen….Heb momenteel het gevoel dat alles voor niks is geweest….
Zo’n jaar en een beetje vooraf plannen op welke datum we vertrekken is aartsmoeilijk maar we hopen de trossen los te gooien op zaterdag 5 mei 2012. Eens zien of dat zal lukken …