Meltemi= droge noordelijke winden die tot 7-8 bft kunnen
gaan, vooral aanwezig tijdens de zomermaanden ter hoogte van de Cycladen. Dit
kan uren maar ook dagen aanhouden.
We hebben het geweten! 5 dagen liggen we nu reeds vast op
het eiland Syros in de havenplaats Ermoupolis. Heel gelukkig waren we toen we
een plaatsje langszij een kade konden veroveren in de vissershaven. Want als de
Meltemi waait, waait het hard. Heel hard. En dan is het niet leuk meer om in
een ankerbaaitje te liggen want dan zwiept de wind de golven heel hoog en wordt
het aan boord onaangenaam. We waren ervoor gewaarschuwd dus namen we onze
voorzorgen en controleren nu meer dan ooit de weersvoorspellingen. Tijdens het
wachten voor vertrek houden we ons bezig met schoonmaken, boodschappen, lezen,
stadje bezoeken, uit eten, wandelen, blog bijwerken,…. Dus zo erg vinden we het
allemaal niet.
Een kleine maand geleden zijn we vertrokken uit Trizonia
om naar Galaxidhi te zeilen. Vertrokken met 20 kn wind (wat heel normaal is
hier) maar van achteraan komend dus lekker rustig. Tot de meter naar 34 en 40kn
en zelfs tot 47kn ging. Maar toen durfde ik al lang de camera niet meer
bovenhalen… We gingen in elk geval als een speer!
Na de Belgen te hebben zien winnen tegen de Koreanen,
bezochten we via Itea, met de bus, Delphi. Heel mooi, vooral ook de omgeving
waarin deze oude stad werd opgebouwd. En wat waren we blij dat er die dag
bewolking was. Warm, warmer, warmst was het toch nog. En waar we ei zo na bijna
onze bus terug misten omdat we nog aan het genieten waren van een late lunch.
Daags nadien zijn we (windloos) naar Andikiron gevaren.
Een heel klein, rustig Grieks dorpje waar zelden een buitenlander komt en waar
in het hele dorp geen enkele bankcontact te vinden is…. Maar dit probleempje werd
opgelost door een hoteleigenaar en een kleine autorit.
We vonden een plaatsje aan het kleine vuurtorentje. We
kregen daar zowat het hele dorp op bezoek alsook de plaatselijke jeugd die er
kwam vissen. Elektriciteit konden we krijgen dankzij onze superlange
verlengkabel die we aan boord hebben maar het water en de diesel diende
bijgevuld te worden via jerrycans. Wat een serieus lastig werkje is in 35 gr! Respect
voor mijn kapitein!
Iedereen in het dorpje kende ons ondertussen al en ’s
avonds supporterde iedereen mee voor de Belgen (tegen USA).
Begin juli zijn we (met een beetje spijt in het hart)
vertrokken naar Korinthe alwaar het kanaal op ons lag te wachten. Voor ons toch
wel een mijlpaal. In het piepkleine haventje aangekomen bleek heel weinig
plaats te zijn maar algauw werden we door de onofficiële “havenmeester”
Jonathan (een Engelsman die er 15 jaar geleden is aangespoeld en er is blijven
hangen) een plaatsje aangewezen langszij de kade. Groot geluk want die nacht
ging het 7-8bft waaien! Geen probleem want hier zouden we blijven om op
zaterdag de Belgen nog maar eens te zien spelen. Korinthe bleek een heel leuke,
levendige stad te zijn. De Zweedse boot “Kiria” (die we nog kenden van in
Licata) lag er ook en samen hebben we de plaatselijke horeca gesponsord en zijn
we ook op zondag samen door het kanaal gegaan.
Ons geduld werd serieus op de
proef gesteld want men moet gewoon voor de ingang gaan liggen en wachten tot de
“poort” opengaat en je toestemming krijgt om door te varen. Bij ons duurde het
2u! Bleek er een groot motorjacht van de andere kant te komen.
Na het kanaal zijn beide boten naar een baaitje gevaren
“Linari”, op de Peloponesos om na 1 nachtje naar het eiland Aegina door te
varen.
Wij verkiezen steeds om op anker te gaan liggen, als het weer het
toelaat (omdat het rustiger is en niet zo warm en we makkelijker kunnen
zwemmen) dus konden we die avond van een prachtige zonsondergang genieten.
Overdag gingen we met de dinghy naar het stadje naar de
plaatselijke groente-en visboer.
Aangezien de regulator van onze zonnepanelen het begeven
had, moesten we op zoek naar een nieuwe. Die konden we bestellen in een
plaatselijk piepklein winkeltje en zou daags nadien al aankomen met de
overzetboot vanuit Athene. Dus moesten we nog een nachtje langer blijven. Tja,
geen keuze maar de weersvoorspellingen zagen er niet bijster goed uit. En
inderdaad, ’s nachts wakkerde de wind aan, werden de golven steeds hoger en om
6u ’s morgens beslisten we om toch de haven binnen te gaan. Moeilijk gaat ook
en we vonden uiteindelijk een plaatsje tegen een grote vissersboot. Gelukkig
werd het pakketje op tijd geleverd en konden we vertrekken. Want de
vleugelboten kwamen nogal heel vlug en dicht het haventje ingevaren. We
verlegden onze route naar het zuiden richting Poros aangezien de wind 25-27kn
haalde en we op die manier de wind op de kont hadden.
Daar aangekomen zijn we Russian Bay binnengevaren om er
de volgende 3 dagen niet meer te vertrekken. Zalige baai waar we allerlei ander
vaartuig zagen komen en gaan, waar we een groot Engels flottielje (Sailing
Holidays) een strandbbq zagen houden met het nodige gezang erbij, waar we zelf
een bbq hielden, waar we de buurboot de paalsteek aanleerden, waar we uren in
de zon lagen en snorkelden en van waaruit we met de dinghy Poros stad bezochten,
bij dag en bij nacht.
Maar toen werd het tijd om dit alles te verlaten en op
zoek te gaan naar een tv want de wk-finale stond op het programma. Die vonden
we in Sounion (op het vasteland) in een hotel. De enigen die een tv hadden. De
ankerplaats was k*t maar ach…alles voor het voetbal en we hadden prachtig zicht
op de tempel van Poseidon.
In Olympic Marina (een echte haven met echte douches en
waterkraantjes en wasmachines!)hebben we grote schoonmaak gehouden op de boot
en bij onszelf om eindelijk te kunnen vertrekken naar de Cycladen.
Kithnos was ons eerste doel. Mooi, rustig weer was
voorspel, 40 kn kregen we. Heel onverwachts draaide de wind in 1 seconde van NW
14kn naar NO 40kn! Dan gaat de adrenaline wel eventjes door je lichaam, wordt
de lunch die je net wilde verorberen aan de kant geschoven (hetgeen dat niet
overboord gewaaid was) en sta je heel geconcentreerd aan je stuurwiel. Het
werden nog spannende mijlen tot we beschutting vonden in Ormos Fikiadha, een
baai gescheiden door een ministrandje. We kozen wijselijk voor de oostelijke
kant omdat we daar meer beschut lagen. Het pintje, na het ankeren, smaakte wel
heel erg goed!
Daags nadien zijn we naar de andere kant van het eiland
gevaren en hebben ons vastgelegd aan de kade van Loutrou. Van daaruit bezochten
we met een taxi de Chora (is op elk eiland zo’n beetje het hoofdstadje). Heel
erg mooi met zijn witte huisjes en straatjes afgewerkt met blauwe raampjes en
deurtjes.
In de taxi hadden we een Grieks (Atheens) koppel leren
kennen en later op de avond zijn we bij hen aan boord nog iets gaan drinken. De
verhalen, hoe moeilijk het is voor de Griekse bevolking, komen bij ieder contact
weer terug. Verhalen over extra (onterechte) belastingen, pensioenen die
gehalveerd worden,…. Waar hebben we dat nog gehoord….
17 juli zijn we naar Syros vertrokken en noodgedwongen
liggen we hier dus nog steeds in een haven, aangezien de voorspelde Meltemi. Morgen
zou die uitgewaaid zijn en zouden we kunnen vertrekken. Het doel is Mykonos
maar niets is hier zeker dus ……zien we morgen wel…….
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
prachtige foto’s, komt ons zeker gekend voor en graag zouden we jullie gids zijn.
Hopelijk smaakt de ouzo al beter dan in het begin! Voor ons kan het niet vlug genoeg 7/09 zijn. Dan zijn we eindelijk ook terug in dat verdomd leuk mooi enz……. land. Bij ons is dat natuurlijk KRETA zoals jullie wel weten. Hopelijk voert de meltimi jullie dan naar Kreta. Ondertussen zijn we toch ook al 2X (vorig jaar) in Athene geweest, wat ook niet mis is,vooral het lekker eten en de vriendelijkheid van de mensen. Verder is het hier een echt 21 juli weertje(uitleg overbodig zeker). Vele grtjs en tot……………