Logboek

Goedemorgen, dag, dank je wel: zo ver reikt ons Grieks
ondertussen. Ouzo kent iedereen natuurlijkwel, maar jammer genoeg lusten wij
dit helemaal niet (sorry Karl J).
Gelukkig is de Griekse wijn en het bier wel onze smaak. Om nog niet te spreken
over Kleftiko, Souvlaki, Moussaka, Tzatziki en nog veel meer. De plaatselijke
keuken kan onze goedkeuring krijgen en we genieten er dan heel regelmatig van.
Tot grote spijt van onze lijn…J

Sedert gisteren liggen we in een baaitje op een piepklein
eilandje ‘Trizonia’ in de Golf van Korinthe. We hebben de Ionische Zee
verlaten, hebben tussendoor een aantal thunderstorms te verwerken gekregen (met
bijhorende harde wind en heel veel regen maar van heel korte duur) en zijn op
weg naar het wereldberoemde Kanaal van Korinthe, Athene en de Cycladen
eilanden.

Maar eerst terug naar de Ionische eilanden.

Na Corfu, Paxos en Lefkas te hebben verkend zijn we naar
Preveza (vasteland) gevaren om daar onze Snow Goose veilig in een haven achter
te laten want een 3-daagse auto-vakantie stond op de agenda. We wilden een
stukje van Noord-Griekenland bezoeken.

Nooit geweten dat Griekenland zo’n hoge bergen (Pindos
gebergte), bergmeren (met het heel gezellige stadje Ionnina) en Bokrijkachtige
dorpen (Metsovo, met zijn herders) had. Meteora, met zijn kloosters gebouwd
bovenop de rotsen, stond ook op ons verlanglijstje. Mooi meegenomen was het
onverwachte bezoek aan Ikea (meer en lichtere bedlakens konden we gebruiken, de
overige aankopen waren ‘onnodige’ prutsen die men altijd aanschaft bij de
Zweedse gigant). En bij boaters betekent het hebben van een auto ook altijd:
veel boodschappen doen en de waterfles voorraad aanvullen!

We kwamen dan ook volgepakt (en bezweet) terug bij ons
bootje. Bleek er bij onze afwezigheid een (zoveelste) zand-stormpje gepasseerd
te zijn. Dus mochten we meteen aan het werk met de waterslang (we=Nico) terwijl
ik mij de aanwezige wasmachines toe-eigende.

Nog zoiets dag-dagelijks dat voor ons,bootjesmensen, een
luxe geworden is. In onze eerste haven in Griekenland (Gouvia) was ik verplicht
om de was af te geven. Je had die man moeten zien kijken toen ik hem begon uit
te leggen wat bij elkaar mocht, op hoeveel graden enz, en hij flipte helemaal
toen ik uitgebreid begon te tonen wat wel en wat niet in de droogkast mocht.
(ik had zoveel was dat ik absoluut niet alles kon ophangen op de boot) We zijn
dan maar tot het akkoord gekomen dat ik na de was-tijd terug zou komen en alles
eruit zou halen wat ik wilde ophangen. De dag nadien kon ik het gedroogde
linnen ophalen. Eind goed, al goed. Dit probleem had ik in Preveza dus niet
want ik mocht lekker zelf aan de gang met de machines! J

Na vertrek uit Preveza hebben we op Lefkas nog een paar
keer bekenden uit Licata teruggezien en hebben we oa de heel verfrissende
waterval van Nidri bezocht.

Later volgden nog een paar eilandjes (Meganisi, Kalamos,
Kastos, Atokos, Ithaca) met hun verschillende baaitjes waarvan er ééntje toch
wel uitsprong! En dit niet alleen omwille van zijn schoonheid maar vooral voor
zijn bewoners. Volgens de pilot bevond zich daar een rattenkolonie! Normaal
nemen wij zo’n mededelingen altijd met een korreltje zout maar ach…. we hadden
jaren geleden, op 1 of andere botenbeurs, “iets” gekocht om rattenbezoek te
verhinderen. En na de nodige aanpassingen, want op een boot past niks
onmiddellijk, schoven we de 2 “lp’s” (zie foto) over onze touwen. En nu was het
afwachten geblazen. Komen ze of komen ze niet? En inderdaad (zat de volle maan
er voor iets tussen?) maar na zonsondergang hoorden we allerlei “geritsel” aan
de oever. Echt gezien hebben we ze nooit, maar we zijn er beiden van overtuigd
dat we een ratteninvasie hebben vermeden!

Een aantal eilanden van de Ionische Zee (zoals Kephalonia
en Zakynthos) hebben we niet bezocht omdat de wind er anders over besliste.
Maar dit stukje Griekenland heeft ons heel erg bekoord. De natuur, de keuken
(of had ik dit al gezegd? J),
de Grieken, …. we zijn er beiden verliefd op geworden. Het onderweg-zijn-gevoel
is vervangen door …..rust!

Hetgene wat nu vooral onze voortgang bepaalt is de
al-dan-niet-lege voorraadkast (er is hier op het hele eilandje geen enkele
mogelijk tot boodschappen doen) en ook de voetballende Belgen! We zijn er in
geslaagd om beide vorige matchen van ons nationaal elftal op tv te volgen,
ergens in een haven. Dus ofwel vinden we hier op Trizonia een tv ivm de match
donderdag aanstaande. Lukt dit niet dan vertrekken we naar de dichtstbijzijnde
haven. Dit zal dan hoogstwaarschijnlijk Itea worden, van waaruit we ook per bus
Delphi (het orakel weet-je-nog-wel-uit-de-geschiedenislessen) kunnen bezoeken.

Tijd voor een beetje cultuur!

Weet je wat? We zien wel wanneer en waar en hoe…….