Oef, eindelijk enkele lege minuten gevonden om een aantal lijntjes voor jullie neer te pennen.

Om te beginnen willen wij iedereen bedanken die ons zaterdag onder een stralende hemel een ONVERGETELIJK afscheid bezorgden. Zo’n massa mensen hadden wij nooit verwacht. Pontons die onder water liepen, klikkende en flitsende fototoestellen, vlaggen en wimpels rondom, getoeter, zwaaiende en roepende vrienden, handgeklap bij het verlaten van de steiger, gejuich langs beide zijden van de havengeul, rennende fotografen naar het einde van de pier, escorterende boten met toffe gasten aan boord, begeleiding tot buiten de koppen onder het al ziende oog van onze havenmeester en zijn knechten, gewoon … prachtig !!! Dank hiervoor !!!

Tot zover het tastbare, het waarneembare. Het emotionele is een ander verhaal…

Natuurlijk vloeiden er tranen. Afscheid nemen is nooit prettig en hoort bij het moment en is daardoor zéér intens. Triestig omdat we misschien wel voor een héél lange tijd familie en vrienden zullen moeten missen. We wensten dat het anders kon. Schrik om de genomen keuze. Zal dit wel goed komen ? Zijn we niet te egoïstisch in onze plannen ? Hebben we aan alles gedacht ? Enzovoort, enzovoort… Maar we waren terzelfder tijd ook blij omdat een droom in vervulling ging. Jàren hebben we hier naar toe geleefd en die zaterdag, dat moment om 17u gooiden we effectief de trossen los om de wereld te gaan verkennen. Tijdens onze afvaart hebben we ook onmerkbaar de wekenlange stress achtergelaten op de pontons. Een overvloed aan emoties dus samengebundeld in een herinnering die wij nooit zullen vergeten! Dank aan de vnz : vanaf nu zijn wij niet alleen Vrije Noordzee Zeilers, maar ook Vrije Wereld Zeilers !

Nà een rustige zeiltocht naar Oostende werden wij opgewacht door een kleine schare vrouwelijke fans en mijn jongste broer, die onmiddellijk begrepen dat er moest gewerkt worden aan een oplossing voor de enorme voorraad cava en champagne J. Die avond hebben wij waarschijnlijk voor de laatste keer echte Belgische frieten binnengespeeld…

Zondag stond in het teken van onze familie en voornamelijk om onze moeders nog eens in de bloemetjes te zetten tijdens een etentje. Afscheid nemen van onze kinderen en ouders viel ons zwaar, zowel voor hen als voor ons. ’ s Avonds werden de tranen weggespoeld met liters bubbels…

Maandag trotseerden wij dan een felle wind alsook een sterke stroming recht op de neus, om nà een kleine 2 uur Nieuwpoort te bereiken om daar nog even uit het water te gaan bij Ship Support voor een kleine herstelling. Gelukkig hebben we vrienden die net nu op vakantie zijn in Nieuwpoort en konden we van hun gastvrijheid genieten. Nachtelijk ladderkruipen om ergens achter een container pipi te gaan doen, werd ons bespaard. Hun auto werd ook nog eens geleend om nog ’t een en ’t ander op te gaan halen. Waarvoor onze eeuwige dank Boel en Beest!

Nu ik dit schrijf zijn we woensdagavond en ligt de Snow Goose rustig te dobberen in de Wsklum te Nieuwpoort. De water- en dieseltanks zijn vol. Het weer en de te varen route bekeken en uitgetekend. Neem het van ons aan : Snow Goose verlaat morgen België. Op naar Brighton (Engeland) !